پیامبر اعظم

دعای عرفه امام حسین(ع)               

 بسم الله الرحمن الرحیم                   

سپاس خدایی را سزاست که نیست برای قضایش جلوگیری ونه از عطایش مانعی وچون صنع او صنع صانعی نمیباشد و اوست جواد وسعت دهنده  پدید آورنده اجناس پدید شده ها را واستوار نمودی   به حکمت خود مصنوعات را  نهان نیست بر او رشته های پیش قراول وضایع نگردد نزد او امانتها، پاداش دهنده هر کارگر و فراهم کن زندگی هر قانع، ومهربان بر هر نالان وتضرع کننده، نازل کننده همه سودها ومنافع و کتا ب جامع درخشان وشنوای دعا گویان و دافع گرفتاریها وبالابرنده درجات و ریشه کن جباران پس نیست معبود به حقی جز او ، ونیست چیزی برابرش و نیست به مانندش چیزی واوست شنوا وبینا لطیف وآگاه و او بر هرچیز تواناست خدایا  من مشتاق توام وگواهم  به ربوبیت تو معترفم که تو پروردگار منی و به درگاه تو وبسوی تو بازگشت من است آغاز وجودم کردی به نعمت پیش از اینکه باشم چیزی در یاد وقابل ذکر، آفریدی مرا از خاک  وجادادی مرا پشت پدرها آسوده وایمنم داشتی ازشائبه مرگ ومیر وگردش دوران وآفا ت سالها وپی درپی کوچ کردم از صلب به سوی رحم در ایام گذشته وقرنهای گذشته و مرا به جهان نیاوردی برای مهر ولطف و احسان خود به من  در دوران  پیشوایان کفر شکستند پیمان بندگی تورا وتکذیب کردند رسولان تو را ولی به مهر خود مرا برآوردی در روزگاری که به علمت برای راهنمایی من که میسر کردی برایم ودرآن پرورشم دادی وپیش از آن مهر ورزیدی با من خوش رفتاری ونعمت شایانت پدید آوردی آفرینشم را، از قطره منی  که ریخته شود وجایم دادی در سه تاریکی میان گوشت وخون وپوست و مرا گواه ساختی در خلقتم  و کاری از آن به عهده من نگذاشتی سپس در آوردی مرا به خاطر آنچه در علمت گذشته بود از هدایتم به دنیا خلقتی تمام ودرست